عسل گون و خواص

عسل طبيعي گون (توليد شده از شهد گل هاي گون توسط زنبور عسل)

گَوَن گیاهی وحشی از تیره نخود است که در دشت های ایران بیش از دویست گونه از این گیاه وجود دارد. ارتفاع این گیاه به ۷۵ سانتیمتر و گاهی تا یک متر می‌رسد.

به فارسی این نوع گز را «گزانگبین» و «خشک انگبین» می‌گویند . گزانگبین بسیار شیرین است و در ترکیب آن در حدود ۵۵ درصد ساکاروز و مقدار قابل ملاحظه‌ای نیز از سایر قندها نظیر لوولوز (حدود ۲۰ درصد) و دکستروز (حدود ۲۰ درصد) وجود دارد.

گزها از نظر طبیعت طبق رأی حکمای طب سنتی گرم و خشک می‌باشند. خوردن آنها در عین حال که مسهل است نیرودهنده نیز می‌باشد و برای تقویت اعضای تنفس و جهاز گوارش بسیار نافع است. نرم‌کننده سینه و صاف‌کننده صدا می‌باشند و برای تنگی نفس و سرفه‌های گرم و سرد و در عین حال برای گرم‌ مزاجان و سرد مزاجان نافع است. گل های گون معمولاً به رنگ ارغوانی، گاهی آبی یا سفید و نزدیک به انتهای شاخه‌های گل دهنده قرار دارند و دارای شهد فراوانی هستند.

کوه های زاگرس مرکزی( کوهرنگ ، زرد کوه ، بازفت)

مقوی مغز و اعصاب

تقویت حافظه

انرژی زا و نشاط آور

تقویت کننده معده

ملین و بهبود یبوست

نرم کننده و بهبود خشونت سینه

مفید برای گرفتگی صدا

بهبود درد و التهاب مثانه

بهبود درد کلیه

بهبود و درمان کم خونی

بهبود درد و زخم چشم

زرد

تیر ماه

مخلوط کردن دو تا سه قاشق عسل گون با آب ولرم و سپس اضافه کردن آب یک لیموی ترش تازه به آن. این شربت از بهترین نوشیدنی های طبیعی بوده و علاوه بر ضد سرطان بودن خاصیت ضد عفونی کننده نیز دارد و از تمام خواص عسل مصرف شده به علاوه میزان بالای ویتامین C موجود در آب لیموی طبیعی برخوردار است.

بزرگسالان : روزانه ۵۰-۷۰ گرم

کودکان بالای یکسال :روزانه ۲۰-۳۰ گرم

افراد دیابتی : ۳۰-۵۰ گرم

در زمان خواب شبانه یا قبل از صبحانه افراد دیابتی بدون مشورت با پزشک خود مجاز به مصرف عسل نیستند و با توجه به درجه و نوع دیابت خود به مقدار محدود از عسل استفاده کنند.